Υπεραλδοστερoνισμός: Μια ειδική μορφή πίεσης

Του καθηγητή Δημήτρη Κρεμαστινού

Η αυξημένη πίεση (υπέρταση) είναι μια πάθηση που έχουν περίπου τα 3/4 του ενήλικου πληθυσμού. Μόλις η πίεση γίνεται αντιληπτή από τον άρρωστο και προτού αρχίσει οποιαδήποτε φαρμακευτική θεραπεία, θα πρέπει αυτός να χάσει το επιπλέον βάρος εάν είναι υπέρβαρος και να περιορίσει μέχρις εξαφανίσεως το αλάτι. Ετσι πολλοί άνθρωποι ρυθμίζουν την πίεσή τους χωρίς να είναι απαραίτητα τα αντιυπερτασικά φάρμακα.

Εάν όμως η πίεση δεν ρυθμίζεται, είναι αναγκαία η χορήγηση φαρμάκων που προσαρμόζονται για κάθε άρρωστο, σε φάρμακο και δόση, ανάλογα με τη μορφή που έχει η υπέρτασή του κατά τη συνεχή 24ωρη καταγραφή με Holter.
Τα αντιυπερτασικά φάρμακα είναι πολλά (διουρητικά, β-αναστολείς, ανταγωνιστές ΜΕΑ ή της αγγειοτενσίνης κεντρικώς δρώντα) και είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικά.

Σπάνια αντιμετωπίζει ο γιατρός υπέρταση που να μη ρυθμίζεται με τη σύγχρονη θεραπευτική, εφόσον βέβαια ο γιατρός είναι σε θέση να εφαρμόσει με επιτυχία τις κατευθυντήριες οδηγίες.
Ομως υπάρχουν και οι αρρύθμιστες δύσκολες περιπτώσεις. Μια περίπτωση στις πέντε αρρύθμιστες υπερτάσεις οφείλεται στον υπεραλδοστερoνισμό. Είναι η κλασική περίπτωση, κατά την οποία η πίεση δεν ομαλοποιείται παρά τη σωστή θεραπεία.

Η διάγνωση του υπεραλδοστερoνισμού είναι ασφαλώς έργο του ιατρού. Ομως, σύμφωνα με ερευνητές του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ, υπάρχει και η μορφή του λανθάνοντος υπεραλδοστερoνισμού που διαφεύγει των σύγχρονων διαγνωστικών μεθόδων.
Οι ερευνητές αυτοί πρόσφατα ανακοίνωσαν μια νέα τεχνική συνδυασμού αξονικής τομογραφίας και τομογραφίας ποζιτρονίων, με χορήγηση ραδιενεργού ουσίας που λέγεται μετομιδάτη. Η ουσία αυτή προσλαμβάνεται από τα υπερπλαστικά κύτταρα των επινεφριδίων που θεωρούνται υπεύθυνα για την υπερπαραγωγή αλδοστερόνης.

Ετσι, με αυτή την ειδική εξέταση είναι αδύνατον να διαφύγει η διάγνωση του λανθάνοντος υπεραλδοστερoνισμού που προκαλείται από αδένωμα ή υπερπλασία των επινεφριδίων.
Η φαρμακευτική θεραπεία αυτής της ειδικής μορφής υπέρτασης είναι η χορήγηση σπειρονολακτόνης ή επρενολόλης. Η χειρουργική θεραπεία έχει ένδειξη μόνον όταν πρόκειται για αδένωμα των επινεφριδίων.