Κατεβάστε την γνώση απευθείας στον εγκέφαλο, σε στύλ Matrix.

Για πρώτη φορά, οι ερευνητές ήταν σε θέση να διεισδύσουν στη διαδικασία της μάθησης στον εγκέφαλο, χρησιμοποιώντας μοτίβα που προκαλούνται στον εγκέφαλο για την δημιουργεία μιάς συμπεριφοράς που ίδι έχει μάθει . Βέβαια δεν είναι τόσο εξελιγμένο ώστε σε μια στιγμή να μάθουμε για παράδειγμα, kung-fu, και δεν είναι τόσο κομψό ως διανοητική αρχή, αλλά είναι
ακόμα ένα σημαντικό εύρημα που θα μπορούσε να οδηγήσει σε νέες τεχνικές διδασκαλίας και επανένταξης

Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι μελλοντικές θεραπείες θα μπορούσαν να αποκωδικοποιήσουν τα πρότυπα του εγκεφάλου ενός αθλητή ή μουσικού, και να τα χρησιμοποιούν ως σημείο αναφοράς, για τη διδασκαλία σε άλλο άτομο μιας νέας δραστηριότητας.

Επιστήμονες από το Boston University and ATR Computational Neuroscience Laboratories στο Κιότο, χρησιμοποίησαν λειτουργική μαγνητική τομογραφία, ή fMRI, για τη μελέτη της μαθησιακής διαδικασίας. Εξέτασαν την ικανότητα ενώς ενήλικα εγκεφάλου για την οπτική αντιληπτική μάθηση, ή VPL, με την οποία η επαναλαμβανόμενη εκπαίδευση βελτιώνει την απόδοση ενός ατόμου σε μια συγκεκριμένη εργασία. Κατά πόσο οι ενήλικες αλλ’α και νέοι μπορούν να το καταφέρουν, αποτελεί μια συνεχιζόμενη αντιπαράθεση στούς νευροεπιστήμες.

Με επικεφαλής τον νευροεπιστήμονα Takeo Watanabe, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μια μέθοδο που ονομάζεται αποκωδικοποίηση fMRI νευροανάδρασης (decoded fMRI neurofeedback) για την τόνωση του οπτικού φλοιού. Αρχικά έδειξαν στους συμμετέχοντες κύκλους σε διαφορετικές κατευθύνσεις. Στη συνέχεια, χρησιμοποίησαν fMRI για να παρακολουθήσουν την εγκεφαλική δραστηριότητα των συμμετεχόντων. Οι ερευνητές στη συνέχεια ήταν σε θέση να εκπαιδεύσουν τους συμμετέχοντες να αναδημιουργήσουν αυτή τη δραστηριότητα στον οπτικό φλοιό.

Οι εθελοντές  και πάλι τοποθετούνται σε μαγνητικό τομογράφο όπου τους έχει ζητηθεί να απεικονίσουν τα σχήματα ορισμένων χρωμάτων. Οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να «ρυθμίσουν με κάποιο τρόπο την δραστηριότητα στο οπίσθιο τμήμα του εγκεφάλου" ώστε να κάνουν ένα στερεό πράσινο δίσκο όσο μεγαλύτερο μπορούσαν. Τους είπαν ότι θα πάρουν ένα μπόνους που θα καταβάλλονταν ανάλογα με το μέγεθος αυτού του δίσκου, αλλά δεν τους είπαν τίποτα για το τι σήμαινε ο δίσκος. Οι ερευνητές παρατήρισαν την εγκεφαλική δραστηριότητα των συμμετεχόντων και παρακολούθησαν τα μοτίβα ενεργοποίησης του οπτικού φλοιού τους.

"Οι συμμετέχοντες μπορούν να εκπαιδευθούν να ελέγχουν τη συνολική μέση ενεργοποίηση μιας ολόκληρης περιοχής του εγκεφάλου," οι συγγραφείς της μελέτης γράφουν, «ή από την ενεργοποίηση μιας περιοχής σχετικά με αυτό σε μια άλλη περιοχή."

Αυτό λειτούργησε ακόμη και όταν τα υποκείμενα του πειράματος δεν γνώριζαν τι μάθαιναν, είπαν οι ερευνητές.

«Το πιο εκπληκτικό πράγμα σε αυτή τη μελέτη είναι ότι η απλή επαγωγή των νευρικών μοτίβων ενεργοποίησης, που αντιστοιχούν σε μια συγκεκριμένη οπτική διέγερση, οδήγησε στην βελτίωση της οπτικής επίδοσης σύμφωνα το οπτικό αντικέιμενο, χωρίς να παρουσιάσουν το αντικείμενο ή τα υποκείμενα μελέτης να γνωρίζουν το τι έπρεπε να μάθούν» όπως δήλωσε ο  Watanabe.
 Ο Watanabe και οι συνεργάτες του, δήλωσαν πώς  η μέθοδος αυτή μπορεί να είναι ένα ισχυρό εργαλείο.
"Μπορεί να 'εκκινήσει' ένα πρόσωπο  να αποκτήσει νέες δεξιότητες ή  μνήμη, ή ενδεχομένως να αποκαταστήσει τις δεξιότητες ή τις γνώσεις που έχουν υποστεί βλάβη λόγω ατυχήματος, ασθένειας, ή τη γήρανση, χωρίς  την επίγνωση του ατόμου για το τι μαθαίνουν ή απομνημονέυουν», που αυτοί καταγράφουν.



Το έγγραφο εμφανίζεται στο περιοδικό Science.