Απομόνωσαν το ήπαρ για να του κάνουν χημειοθεραπεία

Ένα «χημειοθεραπευτικό μπάνιο» που επιτίθεται επιλεκτικά στα καρκινικά κύτταρα μόνο ενός οργάνου εφαρμόσθηκε στη Βρετανία για πρώτη φορά, ανακοίνωσαν γιατροί από το Γενικό Νοσοκομείο του Σάουθαμπτον.
Η συνήθης χημειοθεραπεία γίνεται με έγχυση πανίσχυρων φαρμάκων στις
φλέβες των ασθενών, αλλά με αυτό τον τρόπο τα φάρμακα φτάνουν παντού στο σώμα και όχι μόνον όπου υπάρχουν καρκινικά κύτταρα.
Έτσι, εκδηλώνονται οι γνωστές παρενέργειες της θεραπείας, όπως η τριχόπτωση, η κόπωση, η ναυτία και η μείωση της γονιμότητας.
Με τη νέα μέθοδο, οι γιατροί στοχεύουν στον καρκίνο ενός μόνον οργάνου, περιορίζοντας έτσι τις παρενέργειες, ενώ ταυτοχρόνως όλη η θεραπεία συγκεντρώνεται στο όργανο-στόχο.
Οι βρετανοί ασθενείς που υποβλήθηκαν στη νέα θεραπεία πάσχουν από έναν σπάνιο καρκίνο των ματιών, ο οποίος είχε μετασταθεί στο ήπαρ τους.
Οι γιατροί του Σάουθαμπτον τοποθέτησαν δύο μπαλονάκια σε ισάριθμα αιμοφόρα αγγεία του ήπατος και τα φούσκωσαν για να το απομονώσουν από το υπόλοιπο σώμα.
Στη συνέχεια, γέμισαν το ήπαρ τους με χημειοθεραπευτικά φάρμακα, τα άφησαν για λίγη ώρα να δράσουν και μετά φιλτράρισαν το αίμα για να τα απομακρύνουν. Στο τέλος της διαδικασίας, επανασύνδεσαν το όργανο με το υπόλοιπο σώμα (δηλαδή, αφαίρεσαν τα μπαλονάκια).
Το αποτέλεσμα ήταν να δεχθεί το ήπαρ σχεδόν όλη την δόση της χημειοθεραπείας και να διαφύγει στο υπόλοιπο σώμα ελάχιστη ποσότητα από αυτήν.
«Η απομόνωση ενός οργάνου από το σώμα για 60 λεπτά, ο εμποτισμός του με υψηλή δόση φαρμάκων και η σχεδόν πλήρης διήθηση (φιλτράρισμα) του αίματος πριν από την επανασύνδεση του οργάνου, είναι πραγματικά κάτι πρωτοποριακό», δήλωσε ο επικεφαλής της ιατρικής ομάδας δρ Μπράιαν Στέντμαν, επεμβατικός ακτινολόγος.
«Έως τώρα, η πρόγνωση για τους ασθενείς με μεταστατικό καρκίνο του ήπατος ήταν φτωχή επειδή η συνήθης χημειοθεραπεία περιοριζόταν από τις ανεπιθύμητες ενέργειές της στο υπόλοιπο σώμα», πρόσθεσε.
Η νέα θεραπεία εφαρμόσθηκε στους δύο ασθενείς προ τριμήνου και έως τώρα και οι δύο πηγαίνουν καλά, ενώ οι όγκοι τους έχουν συρρικνωθεί σημαντικά, πρόσθεσε ο δρ Στέντμαν.
Όπως εξήγησε, όλα τα όργανα που θα μπορούσαν σχετικά εύκολα να απομονωθούν για να εφαρμοσθεί η θεραπεία - όπως οι νεφροί, το πάγκρεας και οι πνεύμονες – είναι κατάλληλα για τη νέα θεραπεία.
Ωστόσο, επισήμανε πως η μέθοδος βρίσκεται ακόμα σε πολύ πρώιμο στάδιο και «δεν είναι βέβαιον πως αυτό αποτελεί το τελικό προϊόν ή το τέλος της ιστορίας».
Η τεχνική δοκιμάζεται επίσης στις ΗΠΑ και σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη.