Η μελέτη Grant έδειξε ότι όλ’ αυτά είναι πιο σημαντικά απ’ ό,τι ο τόπος γεννήσεως, το αν μεγάλωσε κάποιος φτωχικά ή πλουσιοπάροχα και η κοινωνικο-οικονομική κατάσταση που είχε μεγαλώνοντας.
Η μελέτη άρχισε το 1940,
όταν επιστήμονες από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ επιστράτευσαν 237 φοιτητές τους, καθώς και 332 εθελοντές από υποβαθμισμένες γειτονιές της Βοστώνης.
Η φοίτηση στο Χάρβαρντ θεωρείται συνώνυμο καλής οικονομικής κατάστασης, διότι είναι ένα από τα καλύτερα αλλά και ακριβά πανεπιστήμια του κόσμου.
Επί σχεδόν επτά δεκαετίες έπειτα από την έναρξη της μελέτης, οι ερευνητές καλούσαν ανά διετία τους εθελοντές τους στο Χάρβαρντ, για να αξιολογήσουν την κατάσταση της υγείας τους και τον τρόπο ζωής τους.
Η συστηματική παρακολούθηση των εθελοντών από τις γειτονιές της Βοστώνης σταμάτησε όταν έφτασαν τα 70 τους χρόνια, ενώ εκείνη των αποφοίτων του Χάρβαρντ συνεχίστηκε μέχρι τα 80 τους.
Ωστόσο, ακόμα και σήμερα οι ερευνητές εξακολουθούν να έρχονται σε επαφή με όσους βρίσκονται εν ζωή.
Το γενικό συμπέρασμα είναι πως η μακροζωία επηρεάζεται πολύ περισσότερο από την ευτυχία απ’ ό,τι από την κοινωνική θέση.
«Οι ουσιώδεις, ανθρώπινες σχέσεις είναι το κλειδί για μια ευτυχισμένη, μακροχρόνια ζωή», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής δρ Τζωρτζ Βάιλαντ, καθηγητής Ψυχιατρικής στο Χάρβαρντ, ο οποίος ηγείται της μελέτης τις τελευταίες δεκαετίες.
«Μόνον τέσσερις από τους 31 εργένηδες της μελέτης μας εξακολουθούν να βρίσκονται εν ζωή, όταν μεταξύ όσων είχαν καλές οικογενειακές σχέσεις το ένα τρίτο οδεύουν προς τα 90 τους χρόνια».
Και συνέχισε: «Το να έχει κάποιος μια αγαπημένη οικογένεια είναι εξαιρετικά σημαντικό, αλλά ποτέ δεν είναι αργά για να βάλει κάποιος την αγάπη στη ζωή του. Πάρα πολλοί από τους εθελοντές μας αναζήτησαν την αγάπη μετά τα 70 τους – και όσοι δεν είχαν οικογένεια, την βρήκαν σε κατοικίδια και φίλους».
Για τον δρα Βάιλαντ, ο όρος «ευτυχία» περικλείει τελικά πολύ περισσότερα απ’ όσα νομίζουμε. «Η ευτυχία δεν είναι μία λέξη, αλλά ένας συνδυασμός συναισθηματικής ευφυΐας, σχέσεων, χαράς, δεσμών και αντοχής», τόνισε.
Η ανάλυση του δρος Βάιλαντ και των συνεργατών του, δείχνει επίσης ότι ο γάμος φέρνει πολύ μεγαλύτερη ευτυχία μετά τα 70, ενώ το πως θα γεράσουμε μετά τα 80 μας εξαρτάται από τις συνήθειες που διαμορφώσαμε πριν από τα 50 μας.
«Τελικά, περισσότερο εξαρτώνται από εμάς οι πιθανότητες να γεράσουμε γεροί και δυνατοί, παρά από το γενετικό προφίλ μας», είπε χαρακτηριστικά ο καθηγητής.
Προγενέστερες μελέτες έχουν δείξει ότι ένα σκυλάκι στο σπίτι παρέχει περισσότερα ψυχοσωματικά οφέλη απ’ όσα ένα γατάκι.
Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Queens στο Μπέλφαστ, λ.χ., ανακάλυψαν ότι ένα σκυλάκι στο σπίτι τονώνει το ανοσοποιητικό σύστημα και μας βοηθά να αρρωσταίνουμε λιγότερο, αλλά και να αναρρώνουμε ταχύτερα εάν αρρωστήσουμε.
Επιπλέον, η συνήθεια να βγάζουμε το σκύλο βόλτα προφανώς ωφελεί την υγεία μας (λόγω της άσκησης), ενώ η αλληλεπίδραση με τους σκύλους μειώνει την αρτηριακή πίεση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου