Πόσο καιρό μπορεί ζήσει ένας εγκέφαλος σε ένα δοχείο ?

Brain in a Dish Tony Latham/Getty Images

Οι επιστήμονες έχουν απομονώσει τους εγκεφάλους των σκύλων, γάτων και πιθήκων για να τους κρατήσουν ζωντανούς για μικρά χρονικά διαστήματα με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Αλλά η πιο επιτυχημένη «προετοιμασία ολόκληρου του εγκεφάλου» ενός θηλαστικού αναπτύχθηκε στα
μέσα της δεκαετίας του 1980. Ο νευροεπιστήμονας στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης Langone Medical Center στο όνομα Rodolfo Llinas, βρήκε  έναν τρόπο για να κρατήσει το μυαλό ενός νεαρού ινδικού χοιρίδιου ζωντανό, σε ένα γεμάτο δοχείο με υγρό, για τη διάρκεια μιάς τυπικής εργάσιμης ημέρας.

Στην αρχή, ο Llinas με τους συναδέλφους του αναισθητοποίησαν το ζώο, άνοιξαν το στήθος του και δρόσισαν τον εγκεφάλό του με την έγχυση κρύου αλατούχου διαλύματος μέσα στην ανιούσα αορτή. Μετά την αφαίρεση του εγκεφάλου από το κρανίο, οι ερευνητές το έδεσαν στον πυθμένα της δεξαμενής με κάποιο σπείρωμα το οποίο περιβάλλεται με γυάλινα σφαιρίδια, οπότε δεν θα γλιστρούσε γύρω.
 Στη συνέχεια κράτησαν τον εγκέφαλο ζωντανό με την έγχυση ενός διαλύματος ηλεκτρολυτών, ζάχαρης και διαλυμένου οξυγόνο (μεταξύ άλλων συστατικών) απευθείας σε μία από τις σπονδυλικές αρτηρίες του. Το Ινδικό χοιρίδιο κατέληξε να είναι ένα καλό ζώο για αυτό το επιχείρημα, επειδή οι σπονδυλικές του αρτηρίες είναι προσιτές και επειδή οι ​​εγκέφαλοί τους είναι αρκετά μικροί για να τους χειριστούμε-αλλά όχι πάρα πολύ μικροί για λεπτές τομές.


Η Προετοιμασία Llinas επιτρέπει στον εγκέφαλο να τοποθετηθούν ηλεκτρόδια,
να γίνουν ενέσεις με φάρμακα ή άλλως να μελετηθεί από οποιαδήποτε γωνία με όλα τα κυκλώματα του ανέπαφα.
 Αλλά είναι μετριμένα στα δάχτυλα, τα εργαστήρια που εξακολουθούν να χρησιμοποιούν
 αυτή την προσέγγιση. Πολλοί φυσιολόγοι κάνουν πειράματα με ολόκληρα, ζώντα ζώα
ή φέτες του εγκεφαλικού ιστού, τις οποίες διατηρούν ζωντανές σε ένα πιάτο αντ 'αυτού.
 «Η προετοιμασία είναι δύσκολη και δαπανηρή για να διατηρηθεί ως ένα πρότυπο σύστημα για
 τη μελέτη του εγκεφάλου," λέει ο νευροεπιστήμονας του Πανεπιστημίου της
Αλμπέρτα, ο Clayton Dickson, ο οποίος έμαθε τη μέθοδο στην Ιταλία, αλλά την έχει εγκαταλείψει απο τότε.
 "Χρειάζεται μια ειδική, συνεχής και επίμονη ερευνητική ομάδα για να κρατηθεί σε λειτουργεία."