Έως και 25 χρόνια πριν εμφανίζονται σημάδια που προμηνύουν Αλτσχάιμερ

Δεκαετίες πριν την εκδήλωση του Αλτσχάιμερ, εμφανίζονται σημάδια που προμηνύουν για την εμφάνιση της νόσου, γεγονός που θα μπορούσε να συμβάλλει σημαντικά στην διάγνωση και θεραπεία της εκφυλιστικής ασθένειας, σύμφωνα με ομάδα επιστημόνων του Washington University School of Medicine.

Έως και 25 χρόνια πριν, εμφανίζονται τα σημάδια που δείχνουν
ότι το άτομο θα παρουσιάσει συμπτώματα της νόσου Αλτσχάιμερ, γράφει στην επιθεώρηση New England Journal of Medicine, ομάδα επιστημόνων από την ιατρική σχολή του Washington University School of Medicine.

Οι επιστήμονες υπέβαλλαν σε εξετάσεις αίματος, νωτιαίου μυελού και μαγνητικές τομογραφίες, 128 ανθρώπους από τις ΗΠΑ, την Βρετανία, την Αυστραλία που είχαν 50% πιθανότητες να κληρονομήσουν μια από τις τρεις γονιδιακές παραλλαγές που θεωρείται ότι προκαλούν Αλτσχάιμερ στις πιο μικρές ηλικίες (δεκαετία των 30 ή των 40), δηλαδή πολύ νωρίτερα από την κοινή μορφή του Αλτσχάιμερ που συνήθως πλήττει ανθρώπους άνω των 60.

Η αλλαγή που συμβαίνει πιο νωρίς από τις υπόλοιπες και μπορεί να εντοπιστεί έως και 25 χρόνια πριν εμφανιστούν τα συμπτώματα της νόσου, είναι μια πτώση των επιπέδων του β-αμυλοειδούς στο νωτιαίο υγρό. Πρόκειται για το κύριο συστατικό των πλακών που σχηματίζονται στον εγκέφαλο των ασθενών οι οποίοι πάσχουν από Αλτσχάιμερ.

Δεκαπέντε χρόνια πριν εμφανιστεί η νόσος, αυξημένα επίπεδα της δομικής πρωτεΐνης Ταυ (που αποτελεί βιοδείκτη για τη βλάβη στα εγκεφαλικά κύτταρα) εντοπίζονται στο νωτιαίο υγρό καθώς και συρρίκνωση σε ορισμένα τμήματα του εγκεφάλου. Επίσης, 10 χρόνια πριν τα συμπτώματα, εντοπίζονται αλλαγές στην χρήση της γλυκόζης από τον εγκέφαλο, καθώς και μικρά προβλήματα μνήμης.

Ο καθηγητής Κλάιβ Μπάλαρντ, διευθυντής ερευνών στην εταιρεία Αλτσχάιμερ, τον οποίο επικαλείται το BBC, εξηγεί:

«Αυτή η σημαντική έρευνα καταδεικνύει ότι στις σημαντικές αλλαγές στον εγκέφαλο που συνδέονται με την κληρονομική μορφή της νόσου Αλστχάιμερ, συμβαίνουν δεκαετίες προτού εμφανιστούν τα συμπτώματα, κάτι που μπορεί να έχει σημαντικές επιπτώσεις για την διάγνωση και την θεραπεία (της νόσου) στο μέλλον».